Καλησπερίζω όλη τη γειτονιά- όσους τουλάχιστον δεν έχουν μετακομίσει σε κάποια παραλία ακόμα!
Είμαστε πάλι πίσω. Γυρίσαμε ξεκούραστοι και λιγάκι μαυρισμένοι , γεμάτοι όμορφες εικόνες...
Τις περισσότερες μέρες τις περάσαμε στη Σκύρο, νησί ξεχωριστό, που το αγαπήσαμε όπως και κάθε τόπο αυθεντικό. Είναι νησί στο οποίο οι δυσκολίες επέβαλαν τον τρόπο ζωής στους κατοίκους του ,μα που εκείνοι κατάφεραν να μετατρέψουν την αναγκαιότητα σε τέχνη και σε ολοζώντανο λαϊκό πολιτισμό. Τα μικρά ,μεγέθους ενός δωματίου, σπιτάκια στριμωγμένα πίσω από το βράχο για να μη διακρίνονται από τους πειρατές, έγιναν αληθινά κουκλόσπιτα με έπιπλα- μικρογραφίες ολοσκάλιστα , με κεντήματα απίστευτης λεπτομέρειας και καλαισθησίας και με πανέμορφα κεραμικά...
Για τις φυσικές ομορφιές του τόπου θα σας πουν περισσότερα οι φωτογραφίες. Μόνο να πω ότι πρόκειται για ένα νησί με δυο πρόσωπα: το μισό άνυδρο, κυκλαδίτικο και μοσχοβολάει θυμάρι ενώ το άλλο μισό καταπράσινο, όπως οι Σποράδες, με άρωμα από κέδρο και πεύκο, παρόλο που έχει πληγεί πολύ από πυρκαγιές. Η χλωρίδα κι η πανίδα είναι ιδιαίτερες στον τόπο αυτό ,ενώ ξεχωρίζουν τα μικρόσωμα σκυριανά αλογάκια, που ζουν ελεύθερα και μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες βοηθούσαν τους κατοίκους στις αγροτικές δουλειές,όπως το αλώνισμα. Οι παραλίες σε όλο το νησί είναι απέραντες αμμουδιές με τέλεια νερά!
Η πρώτη εικόνα από το νησί είναι η Λιναριά ,το μικρό λιμάνι που καλωσορίζει μοναδικά το καράβι που φτάνει με μουσική σε μεγάφωνα!!
Καθώς αρχίζουμε να κινούμαστε στο εσωτερικό του νησιού αντικρίζουμε το βράχο πάνω στον οποίο είναι σκαρφαλωμένα τα μικρά,λευκά σπιτάκια της Χώρας.
Μέσα στη Χώρα δε μπορούμε βέβαια να κινηθούμε με αυτοκίνητο, το αφήνουμε στο χώρο στάθμευσης και ξεκινάμε το σεργιάνι στα σοκάκια. Υπάρχει ένα κεντρικό καλντερίμι που ενώνει τις δύο μικρές πλατείες η Μεγάλη Στράτα, κι αυτή είναι κι η αγορά. Καθώς ανηφορίζουμε θαυμάζουμε το σφιχτό δέσιμο των σπιτιών και την εκμετάλλευση κάθε διαθέσιμου εκατοστού. Φτάνουμε στην πλατεία Μπρουκ όπου βρίσκεται το άγαλμα της αιώνιας ποίησης ,έργο του Μιχάλη Τόμπρου αφιερωμένο στον Άγγλο ποιητή και φιλέλληνα Ρόμπερτ Μπρουκ που πέθανε στο νησί το 1915.
Κάτω από την πλατεία βρίσκονται τα δυο μουσεία : το αρχαιολογικό και το λαογραφικό μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάιτς, που στη πλουσιότατη συλλογή του έχει πολλά σκεύη ,εργαλεία ,έργα τέχνης και την αναπαράσταση ενός σκυριανού σπιτιού.Αυτό ,όμως, που μας έκανε εντύπωση πιο πολύ ήταν τα πολλά έντυπα που αφορούν όλο τον ελλαδικό χώρο, όπως διδακτικά βιβλία προεπαναστατικής περιόδου,μια προκήρυξη της φιλικής εταιρείας για την επανάσταση και το έγγραφο αφορισμού της επανάστασης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε'.
Η επόμενη βόλτα μας είναι η ανάβαση στο κάστρο.Η διαδρομή στα στενάκια κρύβει θησαυρούς, όπως η εκκλησία της Αρχοντοπαναγιάς.
Δυστυχώς το κάστρο είναι κλειστό μετά από τις ζημιές που έπαθε από σεισμό πριν 10 χρόνια. Το θαυμάζουμε απ' έξω μόνο...
....ενώ η θέα μας κάνει να μείνουμε ώρα πολύ εκεί πάνω. Από τη μια η Χώρα η κατάλευκη.
Κι από την άλλη πλευρά οι οικισμοί Μαγαζιά και Μώλος με την απέραντη παραλία τους και στο βάθος τα Γυρίσματα, άλλη μια τέλεια παραλία.
Εκεί κάπου ανάμεσα στις δύο αυτές παραλίες βρίσκεται η περιοχή Πουριά, όπου κατά τα ρωμαϊκά χρόνια έβγαζαν πωρόλιθο.Εκεί στέκει κι ένας παλιός μύλος που τώρα έγινε καφέ και ταβέρνα.
Σ' έναν μεγάλο βράχο βρίσκεται λαξευμένο ένα εκκλησάκι του αγίου Νικολάου.
Ακριβώς απέναντι σε απόσταση λίγων μέτρων από την ακτή βλέπουμε τα Βρικολακονήσια. Στις μέρες μας δε φιλοξενούν πια αρρώστους της πανούκλας αλλά μόνο θαλασσοπούλια.
Γυρίζοντας το υπόλοιπο νησί το πρόβλημα είναι ποια παραλία να πρωτοδιαλέξει κανείς ,ενώ όμορφοι γραφικοί οικισμοί δίνουν το δικό τους χρώμα ,όπως η Ατσίτσα στην οποία στέκουν ακόμα πέτρινοι πυλώνες από τους οποίους παλιά μετέφεραν μεταλλεύματα και τα φόρτωναν στα καράβια.
Ελπίζω να μη σας κούρασα πολύ, προσπάθησα να σας δείξω κάποιες αντιπροσωπευτικές εικόνες του νησιού.Πρέπει ακόμα να πω ότι εκεί βρήκαμε εξαιρετικό φαγητό και όλες τις υπηρεσίες και τα προϊόντα σε πολύ καλές τιμές.
Είμαστε πάλι πίσω. Γυρίσαμε ξεκούραστοι και λιγάκι μαυρισμένοι , γεμάτοι όμορφες εικόνες...
Τις περισσότερες μέρες τις περάσαμε στη Σκύρο, νησί ξεχωριστό, που το αγαπήσαμε όπως και κάθε τόπο αυθεντικό. Είναι νησί στο οποίο οι δυσκολίες επέβαλαν τον τρόπο ζωής στους κατοίκους του ,μα που εκείνοι κατάφεραν να μετατρέψουν την αναγκαιότητα σε τέχνη και σε ολοζώντανο λαϊκό πολιτισμό. Τα μικρά ,μεγέθους ενός δωματίου, σπιτάκια στριμωγμένα πίσω από το βράχο για να μη διακρίνονται από τους πειρατές, έγιναν αληθινά κουκλόσπιτα με έπιπλα- μικρογραφίες ολοσκάλιστα , με κεντήματα απίστευτης λεπτομέρειας και καλαισθησίας και με πανέμορφα κεραμικά...
Για τις φυσικές ομορφιές του τόπου θα σας πουν περισσότερα οι φωτογραφίες. Μόνο να πω ότι πρόκειται για ένα νησί με δυο πρόσωπα: το μισό άνυδρο, κυκλαδίτικο και μοσχοβολάει θυμάρι ενώ το άλλο μισό καταπράσινο, όπως οι Σποράδες, με άρωμα από κέδρο και πεύκο, παρόλο που έχει πληγεί πολύ από πυρκαγιές. Η χλωρίδα κι η πανίδα είναι ιδιαίτερες στον τόπο αυτό ,ενώ ξεχωρίζουν τα μικρόσωμα σκυριανά αλογάκια, που ζουν ελεύθερα και μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες βοηθούσαν τους κατοίκους στις αγροτικές δουλειές,όπως το αλώνισμα. Οι παραλίες σε όλο το νησί είναι απέραντες αμμουδιές με τέλεια νερά!
Η πρώτη εικόνα από το νησί είναι η Λιναριά ,το μικρό λιμάνι που καλωσορίζει μοναδικά το καράβι που φτάνει με μουσική σε μεγάφωνα!!
Καθώς αρχίζουμε να κινούμαστε στο εσωτερικό του νησιού αντικρίζουμε το βράχο πάνω στον οποίο είναι σκαρφαλωμένα τα μικρά,λευκά σπιτάκια της Χώρας.
Μέσα στη Χώρα δε μπορούμε βέβαια να κινηθούμε με αυτοκίνητο, το αφήνουμε στο χώρο στάθμευσης και ξεκινάμε το σεργιάνι στα σοκάκια. Υπάρχει ένα κεντρικό καλντερίμι που ενώνει τις δύο μικρές πλατείες η Μεγάλη Στράτα, κι αυτή είναι κι η αγορά. Καθώς ανηφορίζουμε θαυμάζουμε το σφιχτό δέσιμο των σπιτιών και την εκμετάλλευση κάθε διαθέσιμου εκατοστού. Φτάνουμε στην πλατεία Μπρουκ όπου βρίσκεται το άγαλμα της αιώνιας ποίησης ,έργο του Μιχάλη Τόμπρου αφιερωμένο στον Άγγλο ποιητή και φιλέλληνα Ρόμπερτ Μπρουκ που πέθανε στο νησί το 1915.
Κάτω από την πλατεία βρίσκονται τα δυο μουσεία : το αρχαιολογικό και το λαογραφικό μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάιτς, που στη πλουσιότατη συλλογή του έχει πολλά σκεύη ,εργαλεία ,έργα τέχνης και την αναπαράσταση ενός σκυριανού σπιτιού.Αυτό ,όμως, που μας έκανε εντύπωση πιο πολύ ήταν τα πολλά έντυπα που αφορούν όλο τον ελλαδικό χώρο, όπως διδακτικά βιβλία προεπαναστατικής περιόδου,μια προκήρυξη της φιλικής εταιρείας για την επανάσταση και το έγγραφο αφορισμού της επανάστασης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε'.
Η επόμενη βόλτα μας είναι η ανάβαση στο κάστρο.Η διαδρομή στα στενάκια κρύβει θησαυρούς, όπως η εκκλησία της Αρχοντοπαναγιάς.
Δυστυχώς το κάστρο είναι κλειστό μετά από τις ζημιές που έπαθε από σεισμό πριν 10 χρόνια. Το θαυμάζουμε απ' έξω μόνο...
....ενώ η θέα μας κάνει να μείνουμε ώρα πολύ εκεί πάνω. Από τη μια η Χώρα η κατάλευκη.
Κι από την άλλη πλευρά οι οικισμοί Μαγαζιά και Μώλος με την απέραντη παραλία τους και στο βάθος τα Γυρίσματα, άλλη μια τέλεια παραλία.
Εκεί κάπου ανάμεσα στις δύο αυτές παραλίες βρίσκεται η περιοχή Πουριά, όπου κατά τα ρωμαϊκά χρόνια έβγαζαν πωρόλιθο.Εκεί στέκει κι ένας παλιός μύλος που τώρα έγινε καφέ και ταβέρνα.
Σ' έναν μεγάλο βράχο βρίσκεται λαξευμένο ένα εκκλησάκι του αγίου Νικολάου.
Ακριβώς απέναντι σε απόσταση λίγων μέτρων από την ακτή βλέπουμε τα Βρικολακονήσια. Στις μέρες μας δε φιλοξενούν πια αρρώστους της πανούκλας αλλά μόνο θαλασσοπούλια.
Γυρίζοντας το υπόλοιπο νησί το πρόβλημα είναι ποια παραλία να πρωτοδιαλέξει κανείς ,ενώ όμορφοι γραφικοί οικισμοί δίνουν το δικό τους χρώμα ,όπως η Ατσίτσα στην οποία στέκουν ακόμα πέτρινοι πυλώνες από τους οποίους παλιά μετέφεραν μεταλλεύματα και τα φόρτωναν στα καράβια.
Ελπίζω να μη σας κούρασα πολύ, προσπάθησα να σας δείξω κάποιες αντιπροσωπευτικές εικόνες του νησιού.Πρέπει ακόμα να πω ότι εκεί βρήκαμε εξαιρετικό φαγητό και όλες τις υπηρεσίες και τα προϊόντα σε πολύ καλές τιμές.
Τί εικόνες είναι αυτές!!!Τέλειες διακοπές ειδικά μες τον Ιούλη, αποφύγατε και το συνοστισμό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Νίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήοιφωτογραφίες σου με πηγαν χρόνια πίσω. Χαίρομαι που περάσατε καλά και γυρίσατε πίσω - στην δροσιά- έγκαιρα, πριν σας πιάσουν οι μεγάλες ζέστες. Εμείς βράζουμε.
Ευγενία μου ευτυχώς για μας ,δυστυχώς για τον τόπο μονο συνωστισμό δεν είχε... Άδεια τα πιο πολλά καταλύματα κι οι παραλίες μια παρέα κάθε 50 μέτρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου χαιρομαι που σου θύμησα όμορφες εικόνες. Ελα εδώ για δροσιά ,για να κοιμάσαι το βράδυ με κουβερτούλα!!
Μα τι όμορφη ξενάγηση ήταν αυτή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που γεμίσατε τις αποσκευές σας με τόσο όμορφες εικόνες!
Φιλιά!!
ΑΧ!ΑΧ!ΑΧ! ΣΕΠΙΟ ΜΕΡΟΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΠΙΟ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ!!ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΔΡΟΣΙΑ.ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΗΝ ΣΚΥΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά μας ταξίδεψες!!! Δεν έχω λόγια!!! Ευχαριστώ για την ξενάγηση!! Όπως έχω αναφέρει και σε παλαιότερο σχόλιο θα έπρεπε να την έχω ήδη επισκεφτεί!! Αυτό μετράει;; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιρήνη μου ευχαριστώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσια είναι πράγματι πανέμορφη! Όσο για τη δροσιά,έλα...
Ελενάκι μου δεν ξέρω αν μετράει αλλά κι εκει έχεις μια χαρά μέρη να... παρηγοριθείς!!
Καλώς την, καλώς όρισες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφες εικόνες έφερες μαζί σου!!!
Μας ταξίδεψες κι εμάς!
Φιλιά!
Καλώς επέστρεψες Νικάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που δε με διέψευσε η Σκύρος και σ άρεσε και σένα.Μακάρι να μπορούσα να πήγαινα,είμαστε τόσο κοντά καθε καλοκαίρι(απο την Εύβοια εννοώ) κι όμως...
Καλό υπόλοιπο τώρα...στη δροσιά σας!
Εδώ καιγομαστε μεταφορικά και ρεαλιστικά...
Φιλάκια
Νίκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες οι εικόνες.Ελπίζω ότι αυτό είναι ένα πρώτο κομμάτι των διακοπών.Θα υπάρξει και συνέχεια....Στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου.
Ελενάκι καλως σας βρήκα! Φιλιά κι από μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά μου δεν ξέρω που ακριβώς στην Εύβοια είστε, αλλά κάποτε θα τα καταφέρετε.Εξάλλου κι η Εύβοια με τη Ζάκυνθο σας δίνουν τόσες εναλλακτικές...
Ελπίζω σήμερα να δρόσισε λιγάκι!
Σαντρίνα μου, επειδή εμείς δουλευουμε όταν όλοι οι άλλοι κάνουν διακοπες το υπόλοιπο των διακοπών μας μετατίθεται για το Σεπτέμβρη και θα είναι βέβαια κάπου εδώ γύρω ,κάτω από το αυλάκι που λένε...
Καλός όρισες Νικούλα!!! χαίρομαι που πέρασες όμορφα.... πάντα τέτοια!!! Σε ευχαριστούμε για την περιήγηση στην όμορφη Σκύρο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμέρες τώρα προσπαθώ να γράψω αλλά άκρη δεν βγάζω με τον κύριο blogger!Χαίρομαι που περάσατε όμορφα και ελπίζω του χρόνου να ανεβείτε ακόμα λίγο πιο βόρεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοδηλάτησα ευχαριστώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνονόματη, γιατί σε παιδεύει ο άτιμος; Λίγο πιο βόρεια λες; Για να δούμε, όσο μεγαλώνουν τα καμάρια μας τολμάμε και πιο μεγάλα ταξίδια τώρα σε ποιά κατευθυνση θα δείξει...
Φιλάκια!
Καλώς ορίσατε! Έχω πολύ καιρό να μπω στη "γειτονιά" κι έχω χάσει επεισόδια απ' ό,τι βλέπω! Στη Σκύρο δεν έχω πάει, αλλά έχω ακούσει τα καλύτερα για το νησί, κάτι που επιβεβαιώνει κι η δική σου περιγραφή. Φαντάζομαι πως στις αποσκευές σου έφερες και κάποιες νέες ιδέες για "νησιώτικες" δημιουργίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Εχεις δίκιο η Σκύρος είναι κούκλα!!! Καλή προσαρμογή σου εύχομαι τώρα και καλώς σε βρήκα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες εικόνες. Καλώς σε βρήκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η ξενάγηση Νίκη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που ξεκουράστηκες και γύρισες ανανεωμένη.
Καλή συνέχεια στα εδώ..ταξίδια
Κική και Μαρία καλως ορίσατε στο σπιτάκι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεγγίνα μου ευχαριστώ! Τα ταξίδια με ,κάθε τρόπο,είναι απαραίτητα...
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Και του χρόνου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα τη Σκύρο μέσα από τις όμορφες φωτογραφίες σου και την αναλυτική περιγραφή σου και θα μου άρεσε πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε γεροί, να ξαναπάτε!
Φιλιά και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.
Ζ.
Ξέχασα, πολύ εύστοχος ο τίτλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήxxx
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ! ΟΜΟΡΦΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήNice place, lovely fotos, greeting from belgium
ΑπάντησηΔιαγραφήLouisette ,thank you for visiting my blog!
ΑπάντησηΔιαγραφήI'm glad you liked it!