Κεράκια

    Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να ανάβεις ένα κερί αντί να παραπονιέσαι για το σκοτάδι, και πιστεύω ότι είμαστε πολλοί, έτσι δεν είναι;

    Ένα κερί μπορεί να φωτίσει, μπορεί να ζεστάνει ένα χώρο, μπορεί να ζεστάνει και τους ανθρώπους που θα ανταλλάξουν δυο ζεστές κουβέντες κοιτάζοντας τη φλογίτσα του.
     Ο καιρός κι η εποχή βοηθούν να μαζευόμαστε νωρίς στο σπίτι, ας  το κάνουμε λίγο πιο όμορφο, πιο ζεστό, ίσως και πιο ρομαντικό.
     Κεριά με ντεκουπάζ και λίγες κορδελίτσες. Τα έκανα χωρίς κόλλα, μόνο βάζοντας τη χαρτοπετσέτα στο κερί, τα τύλιξα με αντικολλητικό χαρτί  και τα ζέστανα αρκετά με το σεσουάρ.




    Έκανα και δυο φωτοφόρα, που μου αρέσουν πολύ γιατί έχουν μια διαφάνεια και φωτίζονται τα σχέδια από μέσα. Αν ήξερα πως να απενεργοποιήσω το φλας από τη μηχανή μου θα σας έδειχνα πόσο όμορφα δείχνουν αναμμένα. Κι αυτά έγιναν με χαρτοπετσέτα, αλλά επειδή το υλικό τους είναι πολύ σκληρό μπήκε σε εφαρμογή η απλή μέθοδος των τριών: κόλλα σπρέι, κόλλα υγρή και κάμποσα χέρια βερνίκι στο τέλος, κλασικά πράγματα δηλαδή.




    Κι επειδή  άλλος τ' ανάβει το κερί κι άλλος το σβήνει, όπως γράφει κι ο Άκος Δασκαλόπουλος, να προσέχετε αυτούς που σβήνουν τα κεριά και τα όνειρα...