Λευκή Πρωτοχρονιά!

    Και ξαφνικά... όλα γύρω χιονισμένα, όλα γύρω γιορτινά! Λίγη ώρα χρειάστηκε  για να αλλάξουν  όψη τα πάντα γύρω μας!
   Αυτό, βέβαια, έχει και τη δύσκολη πλευρά του. Εμείς ,για παράδειγμα, χθες την ώρα που άρχισε να το στρώνει γυρίζαμε από την Τρίπολη με το αυτοκίνητο. Η μικρή ταλαιπωρία ήταν να κατέβουμε και να βάλουμε αλυσίδες... η μεγάλη ήταν όλα τα αυτοκίνητα που δεν είχαν αλυσίδες, που έκαναν  πατινάζ κι έμεναν στη μέση του δρόμου με τους οδηγούς να κατεβαίνουν και να αναζητούν αλυσίδες εκείνη την ώρα...
-  Μήπως ξέρετε που μπορούμε να βρούμε αλυσίδες;
- Στο περίπτερο τις έχουν δωρο στα γαριδάκια, μου ήρθε να του πω, αλλά κρατήθηκα.
 Πόσο ανεύθυνος μπορεί να είναι κανείς να ταξιδεύει έτσι σε έναν τόπο που δεν ξέρει και με μικρά παιδιά στο αυτοκίνητο; Άλλος πάλι, που είχε τις ίδιες αλυσίδες μ' εμάς αναρωτιόταν πως τις βάλαμε, τελικά οι δικές του ήταν πιο μικρές από τα λάστιχά του και δεν έμπαιναν...
Στο Λεβίδι, ένα γειτονικό χωριό ήταν το μεγάλο πανηγύρι με μια νταλίκα ακινητοποιημένη μαζί με κάμποσα άλλα αυτοκίνητα, το εκχιονιστικό να μη μπορεί να περάσει και την αστυνομία να παλεύει να βρει άκρη. Μείναμε ακίνητοι πάνω από μια ώρα, ενώ κανονικά το χωριό αυτό το διασχίζουμε σε 2-3 λεπτά!!
    Τέλος καλό όλα καλά πάντως. Γυρίσαμε πίσω, ηρεμήσαμε λίγο και τότε αρχίσαμε να θαυμάζουμε την ομορφιά γύρω μας και να ετοιμάζουμε τα απαραίτητα της γιορτής!







    Στο μπαλκόνι ρίξαμε σποράκια για τα σπουργιτάκια που μαζεύονται δεκάδες και προσπάθησα να τα φωτογραφίσω, αλλά ούτε καν στη μπαλκονόπορτα δε μπορούσα να πλησιάσω και φτερούγιζαν μακριά.


 
  Η τελευταία ανατολή του 2014 ήταν σίγουρα από τις πιο όμορφες του!






     Ένα από τα δώρα που πήρα αυτές τις μέρες, από μια πολύ αγαπημένη φίλη, ήταν χειροποίητο και με φαντασία, γι΄αυτό είπα πρέπει να το δει η παρέα. Στολιδάκια πλεγμένα με το βελονάκι να κρέμονται από ένα ζωγραφιστό κλαδί και μέσα σε διάφανη συσκευασία. Δεν είναι πανέμορφα;


   Μου άρεσαν τόσο που επιχείρησα να κολλήσω τη σελίδα όπως ήταν σε έναν καμβά και να τα έχω σαν καδράκι, αλλά δεν τα κατάφερα. Τελικά τα στολιδάκια τα έβαλα στο δέντρο μας και ζωγράφισα κάτι ανάλογο στο καμβαδάκι, ένα πουλάκι που γιορτάζει κι αυτό.




    Η Σοφία έφτιαξε μπισκοτάκια βουτύρου για τα πρωινά των ημερών.



 Κι εγώ έφτιαξα μπισκοτάκια με ζύμη gingerbread που μερικά στόλισαν τη φετινή μας βασιλόπιτα για να ταιριάζει με το χιονισμένο σκηνικό έξω. Οι μυρωδιές έρχονται από το φούρνο κι εγώ πάω να ετοιμάσω το τραπέζι για το βράδυ.