Ενα μοναδικό σεμινάριο

   Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν ένα μοναδικό, παρεΐστικο, δημιουργικό και γεμάτο διήμερο σε φθινοπωρινό φόντο. Το βασικό συστατικό του, ένα ξεχωριστό σεμινάριο ζωγραφικής της Μαρίας μας, προσωπογραφία με γραφίτη παρακαλώ, όχι αστεία.
  Μαζί με τη μαμά  στα θρανία και δυο ακόμη καλλιτέχνες της οικογένειας να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους, κι όπως θα δείτε είχαμε δυο άντρες στην ομάδα, τμήμα μεικτό δηλαδή, κι όχι θηλέων, όπως συνήθως.

Η ομάδα επι τω έργω

Βαθιές ανάσες κι αρχίζουμε

   
  Και γράψε- σβήσε- ξαναγράψε τα έργα μας πήραν μορφή. Τώρα τι ξόρκια λέει πίσω από την πλάτη μας η δασκάλα, θα σας γελάσω...

το δικό μου

της Σοφίας

του Χαράλαμπου

της καινούριας φίλης Αθανασίας

το κορυφαίο, του Δημήτρη

 
     Το μέρος που έγιναν αυτά τα θαύματα ήταν από μόνο του ικανό να απογειώσει το σαββατοκύριακό μας. Ο ξενώνας Αλεξίου, σε απόσταση αναπνοής από τη λίμνη Δόξα, μας φιλοξένησε και πολύ μας καλόμαθε με την περιποίηση και με τα τόσα καλούδια του! Οι χώροι του πολύ περιποιημένοι αλλά αυτό που έκλεψε καρδιές ήταν το κουκλίστικο δεντρόσπιτο με την υπέροχη θέα!













   Για να φτάσουμε ως εκεί ακολουθήσαμε μια πολύ όμορφη διαδρομή μέσα στο πράσινο. Πρώτη στάση για να δούμε τις πηγές του Λάδωνα, δίπλα στην ΕΟ Τρίπολης- Πάτρας.



  Ανηφορίζουμε στις πλαγιές της Ζήρειας ανάμεσα στα έλατα και σε μια στροφή αντικρίζουμε από ψηλά την κοιλάδα του Φενεού, τυλιγμένη στην πρωινή ομίχλη.








    Μετά το μάθημα επιβάλλεται και μια βόλτα στη λίμνη του ποταμού Δόξα, μια τεχνητή λίμνη που έχει λίγες μόνο δεκαετίες ζωής αλλά η ομορφιά της είναι μοναδική. Τριγύρω                      βουνοκορφές και δάση και στο κέντρο της το μικρό εκκλησάκι του αγίου Φανουρίου και λίγα απομεινάρια από την παλιά μονή του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται πια κάτω από τη στάθμη των νερών. Λίγο ψηλότερα η νέα μονή στέκεται καλωσορίζοντας τους επισκέπτες με γλυκό τριαντάφυλλο και χαρίζοντας απίστευτη θέα!
   Παλιότερα είχαμε επισκεφθεί τη λίμνη στο τέλος του χειμώνα και είχαμε δει τις χιονισμένες κορυφές να καθρεφτίζονται στα νερά της. Τώρα, το φθινόπωρο έδινε φως και χρώματα που ξεπετιούνταν σαν φλόγες γύρω από τις όχθες.

τα αλογάκια περιμένουν να μας κάνουν μια βόλτα στο δάσος

    Δε χρειάζεται, βέβαια, να πω ότι το ραντεβού ανανεώθηκε και ήδη κάνουμε σχέδια για την επόμενη συνάντηση...